Maraton

Przybyłem, pokonałem, w pewnym sensie zwyciężyłem. Te 42 kilometry to naprawdę walka ze samym sobą. Pierwsze 30 km. to w miarę spokojny bieg. Po przekroczeniu trzydziestki zaczęły się niestety problemy. Jak poruszać sie naprzód gdy mózg mówi "nie" a tyłek najchętniej usiadłby na chodniku. No ale zmierzyłem się z czymś co wydawało mi się nieosiągalne. Spojrzałem w Garmina i moje przygotowania wyglądały nastepująco Lipiec 60 km, sierpień 180 wrzesień 150 + maraton. Według podręczników to chyba z takim wybieganiem nie osiągnąłem najgorszego wyniku 4:33:45. W następnym roku atakuję 4 godziny.Wiem, że z solidniejszym przygotowaniem powinienem dać radę. Wiem, jakie błędy popełniłem, na co zwrócić uwagę. Fajnie, że ten czas mogłem ofiarować za małą Mariannę, którą polecam Waszej modlitwie - ma 3 tygodnie i cały czas lekarze walczą w szpitalu z jej problemami zdrowotnymi.